Op 2 oktober 1914, onderneemt Gustave Groleau een reis die hem naar de opleidingskampen van de Cotentin leidt, vooraleer hij zich het IJserfront begeeft waar hij als sergeant in het eerste regiment der grenadiers dient. Met zijn temperament van vechtersbaas neemt Groleau vrijwillig deel aan verschillende offensieve patrouilles waarvan hij vaak gewond terugkeert. Vandaar zijn lange en herhaalde verblijven in ziekenhuizen die hij uitbundig beschrijft. Zijn verblijf aan het IJzerfront en aan de achterkant zijn onderbroken door periodes in opleidingskampen (Le Tréport, Mailly, Fécamp…) door verlofdagen die hij doorbrengt in Normandië, de Ariège en Parijs. Daar is het dat hij in 1915, een fototoestel koopt waarvan hij gedurende het hele conflict gebruik van zal maken.

Hij is ook heel nieuwsgierig en toont veel interesse voor de streken waar hij verblijft. Zijn levendige beschrijving ervan getuigen van een zeker literair talent. Groleau geeft zonder omwegen zijn mening over hoe de oorlog geleid wordt, de militaire hiërarchie die hij niet zozeer waardeert, de koning die hij bewonderd als man maar betwist als vertegenwoordiger van een monarchie die hij obsoleet vindt, de Franse, Engelse en Russische geallieerden …Zijn franke spraak brengt hem ook enkele vijandigheden en zijn oorlogsschriftjes zijn zelfs tijdelijk in beslag genomen door het militaire gezag