Doorniks porselein was een van de grootste passies van de verzamelaar Raoul Warocqué. In 1893 kocht hij op 23-jarige leeftijd het servies van Villermont aan, dat 204 delen telt. Hij vulde zijn verzameling aan met verschillende serviezen. In 1898 voegt hij er bijvoorbeeld het servies van een zekere Stinglhamber aan toe dat uit 66 purperen camaïeu stukken bestaat. Snel verschijnen er ook zeldzame stukken in zijn collectie, zoals de exemplaren met polychrome vogels. In 1899 verwerft Warocqué het beroemde bord met de pauw. Na 1900 is zijn verzameling zo representatief geworden, dat hij ze kan verfijnen door dubbele stukken te verkopen. Tijdens de grote “Tentoonstelling van de oude Doornikse kunstindustrieën” in 1911 vormt Doorniks porselein het hoogtepunt van de Henegouwse kunstindustrie. De verzameling van Raoul Warocqué wordt alom geroemd als de mooiste in zijn soort.
Sinds de opening van het museum in 1922, is de verzameling door de verschillende conservatoren aangevuld. Nu bevat ze bijna 2000 stukken. De collectie, die een bijzonder groot aantal stukken telt, bevat ook de mooiste werken van de porseleinmanufactuur en strekt zich uit van de oprichting door F-J Péterinck in het midden van de 18de eeuw tot aan de definitieve sluiting in 1890.
Tijdens een uitgestippelde route rond het kleuronderzoek, dat de kwaliteit en rijkdom van het polychrome porselein uit de 18de eeuw uitmaakte, worden diverse thema’s aangeroerd: de geschiedenis van de decoratie, de geschiedenis van de manufactuur, de technieken. Men trekt ook de aandacht op het belang van de polychrome serviezen met vogelmotieven, de zgn. “Buffonvogels”, de decoraties in purperen camaïeu, de blauw-wit versieringen en de stereotypes als gevolg van het dagelijkse gebruik van porselein.
Naast de wens om deze verzameling Doorniks porselein uit te breiden en de kennis erover te verdiepen, begon het museum geleidelijk aan met de samenstelling van een verzameling hedendaagse keramiek. De bedoeling was om de grote stadia in Belgische keramiek van het einde van de 19de eeuw tot op heden te illustreren. Daarom is een zaal gereserveerd voor tijdelijke tentoonstellingen of presentaties.
