Ikebana heeft zijn oorsprong in de 5de eeuw. In die tijd verzamelden Boeddhistische monniken planten, die door de storm gebroken waren. Ze zetten ze in grote vazen in de tempels als offergave voor Boeddha, om hun leven te verlengen en zich volledig te kunnen ontplooien.

Ikebana betekent levende bloem

Het is de kunst om boeketten zodanig samen te stellen, dat de bloemen, takken en bladeren zo mooi mogelijk uitkomen en wel volgens bepaalde regels en methodes, die van school tot school variëren.

Wat Ikebana onderscheidt van een eenvoudige decoratieve benadering is de asymmetrische vorm en het gebruik van lege ruimte om elk element tot zijn recht te laten komen. De lijnen, volumes en kleuren van de compositie creëren een sfeer waar men de technieken van de beeldende kunsten in herkent: architectuur om de structuur van het boeket uit te werken, beeldhouwkunst vanwege de zoektocht naar vorm en volume, schilderkunst om een harmonie of contrast te creëren met behulp van de kleuren en vormen van de planten.

Het observeren van de natuur is heel belangrijk, want het accent ligt op de seizoenen, het groeiproces van de planten en de schoonheid van de natuurlijke omgeving.

Door het beoefenen van Ikebana komt men oog in oog te staan met de Natuur en met zichzelf: een vorm van actieve meditatie, die ons een boodschap van eenvoud laat gewaarworden als men oog in oog staat met deze in essentie vergankelijke planten.